Optik illüzyon görsel illüzyon göz yanılsaması

Optik illüzyon (görsel illüzyon) ya da göz yanılsaması, görsel olarak algılanan görüntüler ile nesnel gerçekliğin farklı olduğu durumlar için kullanılan terimdir. Göz tarafından toplanan ve beyinde işlenen bilgiler uyaran kaynağının fiziksel ölçümü ile uyuşmayan bir algı oluşturur. Temel olarak 3 tipi vardır: Değişmez optik illüzyonlar ile temsil ettiği nesnelerden farklı algılanan görüntüler oluşturulur, fizyolojik optik illüzyonlar gözlerin ve beynin belirli bir tür aşırı uyarılması (parlaklık, renk, boyut, konum, eğim, hareket) ile etki gösterir ve bilişsel illüzyonlar, bilinçsiz çıkarımlar sonucu oluşur.
Bilişsel yanılsamalara dünya hakkındaki varsayımların etkileşimi ile ortaya çıkan "bilinçsiz çıkarımlar"ın yol açtığı varsayılır. Bu fikir ilk olarak 19. yüzyılda Hermann Helmholtz tarafından ortaya atılmıştır. Bilişsel yanılsamalar yaygın olarak belirsiz görüntü, deforme yanılsamalar, paradoks illüzyonlar ya da kurmaca yanılsamalar olarak ayrılırlar.

Belirsiz görüntü; resim ya da nesneler arasında alternatif yorumlara neden olan bir algısal geçiş oluşmaktadır. Necker küpü iyi bilinen bir örneğidir, başka bir örneği de Rubin vazosudur.
Deforme veya geometrik optik illüzyonlar; büyüklük, uzunluk, pozisyon veya eğrilik çarpıtmaları ile karakterizedir. Çarpıcı bir örneği Kafe duvarı yanılsamasıdır. Diğer örnekler ise ünlü Müller-Lyer illüzyonu ve Ponzo yanılsamasıdır.
Paradoks yanılsamalar; Penrose üçgeni veya imkânsız merdiven gibi paradoksal ya da imkânsız olan nesneler tarafından oluşturulan görüntülerdir, diğerleri; M. C. Escher'in Artan ve Azalan ve Şelale örnekleridir.
Kurmaca yanılsamalar; Bir şekil herhangi bir uyarı olmadan algılandığı zaman bahsedilir.